Εκκριτική Ωτίτιδα

Όταν παρουσιαστεί υγρό στο αυτί είναι ένδειξη εκκριτικής ωτίτιδας. Η εκκριτική ωτίτιδα είναι η σχετικά ασυμπτωματική παρουσία υγρού στο μέσο ους χωρίς σημεία ή συμπτώματα οξείας φλεγμονής όπως συμβαίνει στην οξεία μέση ωτίτιδα. Το υγρό που παράγεται κατά την εκκριτική ωτίτιδα συσσωρεύεται πίσω από την τυμπανική μεμβράνη εμποδίζοντας τον αερισμό του μέσου ωτός και προκαλώντας μείωση της ακοής.

Η ακριβής αιτιοπαθογένεση της εκκριτικής ωτίτιδας δεν είναι σαφής. Συχνά ακολουθεί ένα επεισόδιο οξείας μέσης ωτίτιδας ενώ μπορεί να αναπτυχθεί και χωρίς να έχει προηγηθεί οξεία μέση ωτίτιδα, από χρόνιο βακτηριδιακό ερέθισμα. Κύριο ρόλο παίζει η ευσταχιανή σάλπιγγα που ρυθμίζει τη λειτουργία του αυτιού, που η απόφραξή της προκαλεί εκκριτική ωτίτιδα. Η απόφραξή της μπορεί να είναι αποτέλεσμα κάποιας λοίμωξης του ανώτερου αναπνευστικού, ή να οφείλεται σε υπερτροφικά κρεατάκια ή σε αλλεργική ρινίτιδα καθώς και σε γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.

Βαρηκοΐα, αίσθημα πληρότητος ωτός, αυτοφωνία, εμβοές, τριγμό στο αυτί κατά την κατάποση, το χάσμημα ή το πτάρνισμα. Σε χρόνιες περιπτώσεις μπορεί να συνυπάρχει διαταραχή της ισορροπίας.

Δίπλα στα κρεατάκια(αδενοειδείς εκβλαστήσεις) βρίσκονται τα στόμια από δύο σωληνάκια που λέγονται ευσταχιανές σάλπιγγες και ρυθμίζουν τη λειτουργία του αυτιού σε σημαντικό βαθμό. Όταν τα κρεατάκια στη μύτη είναι υπερτροφικά ή κάνουν συχνά φλεγμονές, τότε τα αυτιά επηρεάζονται πολύ. Πολλά παιδιά εμφανίζουν συχνά ωτίτιδες λόγω υπερτροφικών αδενοειδών εκβλαστήσεων. Όταν οι ωτίτιδες επιμένουν, μπορούν να προκαλέσουν πολλά προβλήματα, κυρίως βαρηκοΐα, που με τη σειρά της μπορεί να φέρει καθυστέρηση στην ομιλία και διαταραχές του λόγου.

Η θεραπεία που δίνει ο γιατρός αρχικά είναι συντηρητική, με αυτοεμφύσηση με το χειρισμό Valsalva, και στα παιδιά με συσκευές εμφύσησης, με μπαλονάκια ή δίνοντάς τους να μασάνε μαστίχες για να ανοίξει η σάλπιγγα. Συνήθως η ωτίτιδα υποχωρεί αυτόματα εντός 3 μηνών. Αν δεν υποχωρήσει και η βαρηκοΐα είναι >40 dB πρέπει να επέμβουμε χειρουργικά για την αποκατάσταση της ακοής (καθυστέρηση της ομιλίας στα παιδιά) με παρακέντηση της τυμπανικής μεμβράνης και εισαγωγή σωληνίσκων για να αερίζεται επαρκώς το μέσο ους και αδενοτομή.

Στους ενήλικες, ειδικά αν η εκκριτική ωτίτιδα εμφανιστεί χωρίς να έχει προηγηθεί κρυολόγημα, πρέπει να εξεταστεί κι ο ρινοφάρυγγας με οπίσθια ρινοσκόπηση είτε με αξονική τομογραφία για να αποκλειστεί η παρουσία κάποιας κακοήθειας το ρινοφάρυγγα.

Σε περιπτώσεις συχνών ωτίτιδων που οφείλονται σε μεγάλα κρεατάκια, ο γιατρός μπορεί να προτείνει παρακέντηση τυμπάνου (ίσως και με τοποθέτηση σωληνίσκων) σε συνδυασμό με αδενοτομή. Είναι μια επέμβαση που γίνεται με γενική νάρκωση και μέσα από το στόμα, χωρίς τομές. Η παρακέντηση γίνεται με μικροσκόπιο και ο χειρουργός αποφασίζει, ανάλογα με τη σύσταση του υγρού, αν θα μπει και σωληνάκι στο τύμπανο. Το σωληνάκι αυτό φεύγει μόνο του περίπου μέσα σε ένα χρόνο και στο διάστημα αυτό πρέπει να αποφεύγεται η είσοδος νερού στα αυτιά. Στο ίδιο χρόνο του χειρουργείο μπορεί να πραγματοποιηθεί και αμυγδαλεκτομή, αν το παιδί ταλαιπωρείται και από υπερτροφικές αμυγδαλές ή κάνει συχνά επεισόδια λοιμώξεων. Η διάρκεια της επέμβασης αν γίνει παρακέντηση μαζί με αδενοτομή είναι περίπου μία ώρα, ενώ αν γίνει και αμυγδαλεκτομή περίπου μιάμιση ώρα.

Χάρη στην εξέλιξη της τεχνολογίας, στην παρακέντηση σε συνδυασμό με την αδενοτομή και την αμυγδαλεκτομή χρησιμοποιούνται νέες ενδοσκοπικοί μέθοδοι με χρήση ραδιοσυχνοτήτων , κι έτσι η επέμβαση δεν είναι εργώδης και αιμορραγική όπως παλιότερα. Έτσι υπάρχει λιγότερος πόνος, άμεση επούλωση και σχεδόν καθόλου νοσηλεία, γεγονός πολύ σημαντικό για το παιδί.

Μετά την επέμβαση το παιδί μπορεί να επιστρέψει σπίτι του άμεσα, την ίδια μέρα ή την επομένη το πρωί αν έχει γίνει και αμυγδαλεκτομή. Δεν έχει ράμματα και δεν πονάει ιδιαίτερα, ενώ παίρνει για λίγες μέρες την μετεγχειρητική αγωγή που του δίνει ο γιατρός (αντιβίωση για προληπτικούς λόγους), παυσίπονα και τροφές πολτοποιημένες και χλιαρές. Οι γονείς φροντίζουν να ακολουθεί το παιδί τις μετεγχειρητικές οδηγίες κι έτσι πολύ γρήγορα θα μπορέσει να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες.

Eπειδή η επέμβαση γίνεται με πολύ λειτουργικό τρόπο, ο ασθενής μετεγχειρητικά είναι σε άριστη κατάσταση. Επιστρέφει στο σπίτι του την επόμενη ημέρα, και σε συνεργασία με τον θεράποντα ιατρό του μπορεί να επιστρέψει άμεσα στις δραστηριότητές του. Υπάρχει βελτίωση άμεσα όλων των ενοχλητικών συμπτωμάτων(πονοκέφαλος, πυώδεις εκκρίσεις, μπούκωμα, βήχας) και σε ένα μήνα μετεγχειρητικά έχει ολοκληρωθεί και η επούλωση των κοιλοτήτων.