Τυμπανοπλαστική

Η τυμπανοπλαστική αναφέρεται στη θεραπεία της χρόνιας μέσης ωτίτιδας που αφορά μια χρόνια φλεγμονή του μέσου ωτός. Μπορεί να παρουσιαστεί ως μια απλή διάτρηση του τυμπανικού υμένα, ως τυμπανοσκλήρυνση, ως ατελεκτασία ή ως χολοστεάτωμα. Σε όλες τις περιπτώσεις η θεραπεία είναι χειρουργική.

Στην διάτρηση του τυμπανικού υμένα κάνουμε τυμπανοπλαστική προσθέτοντας ένα κομμάτι χόνδρου ή περιτονίας και καλύπτοντας έτσι την διάτρηση.

Στην τυμπανοσκλήρυνση ομοίως, αφού πρώτα έχουν αφαιρεθεί οι παθολογικοί ιστοί απ’ την τυμπανική μεμβράνη. Σε ένα αυτί με ατελεκτασία πριν επέμβουμε με τυμπανοπλαστική τοποθετούμε έναν σωληνίσκο αερισμού προκειμένου να αερίζεται σωστά το μέσω ους.

Στην περίπτωση χολοστεατώματος αφαιρείται όλη η παθολογία που μπορεί να διαβρώσει διπλανές υγιείς δομές και το χειρουργείο συνδυάζεται σχεδόν πάντα με τυμπανοπλαστική. Σε όλες τις περιπτώσεις της χρόνιας μέσης ωτίτιδας είναι απαραίτητο να έχουμε καλή ρινική αναπνοή έτσι ώστε ο αερισμός του μέσου ωτός να γίνεται σωστά. Έτσι πιθανόν να πρέπει αρχικά να επέμβουμε στην μύτη διορθώνοντας ένα σκολιωτικό διάφραγμα, έτσι ώστε να αποκατασταθεί ο αερισμός και η φυσιολογική λειτουργία του μέσου ωτός.

Τι σημαίνει τυμπανοπλαστική;

Ο όρος τυμπανοπλαστική χρησιμοποιείται για όλες τις χειρουργικές επεμβάσεις που έχουν σαν σκοπό την αποκατάσταση της φυσιολογικής ανατομίας του μέσου αυτιού με τελικό αποτέλεσμα τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του.

Τι πετυχαίνουμε με την τυμπανοπλαστική;

Η εγχείρηση αυτή έχει κύριο σκοπό να απομονώσει την κοιλότητα του μέσου αυτιού από την είσοδο μικροβίων και νερού και να βελτιώσει την ακουστική ικανότητα αποκαθιστώντας στο μέτρο του δυνατού μια φυσιολογική κατάσταση. Με την επιλογή αυτομοσχευμάτων και ομοιοσχευμάτων, γίνεται πλήρης αποκατάσταση των ελλειμμάτων της τυμπανικής μεμβράνης.

Πότε γίνεται Τυμπανοπλαστική και πόσα είδη υπάρχουν;

Τέτοιες επεμβάσεις γίνονται σε περιπτώσεις που το αυτί έχει διάτρηση και συχνά επεισόδια ωτόρροιας (χρόνια μέση ωτίτιδα) ή σε χολοστεατώματα, σε δυσπλασίες του μέσου αυτιού, σε μετατραυματικές διακοπές της ακουστικής αλύσου κ.λπ. Βασική προϋπόθεση για μια τυμπανοπλαστική επέμβαση είναι η καλή λειτουργία της ευσταχιανής σάλπιγγας. Υπάρχουν 5 τύποι επεμβάσεων τυμπανοπλαστικής, ανάλογα με τη βλάβη που υπάρχει.

Από τι εξαρτάται η επιτυχία σε μια τέτοια επέμβαση;

Α. Το μέσο ους πρέπει να είναι στεγνό για μερικούς μήνες προεγχειρητικά, χωρίς πυώδεις εκκρίσεις ή πολύποδες.
Β. Η βατότητα και λειτουργικότητα της ευσταχιανής σάλπιγγας στη συγκεκριμένη εγχείρηση πρέπει να ελέγχεται σχολαστικά.
Γ. Η μύτη, ο ρινοφάρυγγας και οι παραρρίνιες κοιλότητες του ασθενή πρέπει να είναι ελεύθερες από φλεγμονώδεις καταστάσεις.
Δ. Σε κάθε τυμπανική διάτρηση πρέπει να ελέγχεται προσεκτικά η χαλαρά μοίρα του τυμπάνου για την ύπαρξη μικρών διατρήσεων που σημαίνουν βλάβη στον επιτυμπάνιο χώρο.
Ε. Δοκιμασία σύγκλισης της διάτρησης (Patch test) γίνεται με την τοποθέτηση ενός λεπτού φύλλου σιλικόνης ή πεπιεσμένου απορροφήσιμου σπόγγου πάνω στη διάτρηση.

Τι γίνεται σε περίπτωση αποτυχίας;

Στις περισσότερες περιπτώσεις γίνεται επανεγχείρηση, αλλά αυτό είναι απόλυτα εξατομικευμένο ανάλογα με τον κάθε ασθενή.

Υπάρχει τέτοια αφθονία αυτομοσχευμάτων και ομοιοσχευμάτων, έτσι που δεν χρησιμοποιούνται σχεδόν καθόλου ετερομοσχεύματα.

Για την τοποθέτηση του μοσχεύματος έχουν προταθεί κατά καιρούς διάφορες τεχνικές, που όλες τους αφορούν την καλύτερη στήριξη, τη γρηγορότερη αιμάτωση και επιθηλιοποίηση, την αποφυγή επιπλοκών και τη δημιουργία ενός καλύτερου αποτελέσματος. Οι τρεις βασικές τεχνικές τοποθέτησης είναι επάνω (overlay), από κάτω (underlay) και διαμέσου (through).

Καθοριστικός παράγοντας για την επιτυχία της επέμβασης αποτελεί η μετεγχειρητική παρακολούθηση και φροντίδα των ασθενών.
Μετά την επέμβαση χορηγείται συνήθως αντιβίωση και δίνονται αποσυμφορητικά για τη μύτη.

Συνιστάται στον ασθενής κυρίως τις πρώτες δύο εβδομάδες να αποφεύγει τις απότομες κινήσεις, να μη βήχει και να μη φυσάει δυνατά τη μύτη του. Επίσης πρέπει να αποφεύγει την έντονη αθλητική και σωματική δραστηριότητα. Σημαντικό στοιχείο, ειδικά σε περιόδους έξαρσης των ιώσεων, είναι να αποφεύγει ο ασθενής το συγχρωτισμό του με πολλά άτομα σε κλειστούς χώρους για να μην κρυώσει.

Ο ασθενής εκπαιδεύεται ακόμη να κάνει, μετά τη 10η μετεγχειρητική μέρα, εμφύσηση Valsalva (εξίσωση) ή γίνονται εμφυσήσεις στο ιατρείο από τον χειρουργό.