Η σχέση της Ωτίτιδας με την Υπερτροφία των Αδενοειδων Εκβλαστήσεων

Δίπλα στα κρεατάκια βρίσκονται και τα στόμια από δύο σωληνάκια που λέγονται ευσταχιανές σάλπιγγες και ρυθμίζουν τη λειτουργία του αυτιού σε σημαντικό βαθμό. Όταν τα κρεατάκια στη μύτη είναι πολύ μεγάλα ή κάνουν συχνά φλεγμονές, τότε τα αυτιά επηρεάζονται πολύ.

Ένα παιδί με μεγάλα κρεατάκια προσβάλλεται συχνά από εκκριτικές ωτίτιδες, που παρουσιάζονται με συμπτώματα όπως βαρηκοΐα, αίσθημα πληρότητος ωτός, αυτοφωνία, εμβοές, τριγμό στο αυτί κατά την κατάποση, χάσμημα και πτάρνισμα. Στα μικρά παιδιά είναι συνήθως ασυμπτωματική κι ανακαλύπτεται απ’ τους δασκάλους που παρατηρούν ότι το παιδί δεν ακούει καλά ή παρουσιάζει καθυστέρηση στην ανάπτυξη της ομιλίας ή τυχαία, κατά την κλινική εξέταση.

Όταν οι ωτίτιδες επιμένουν, μπορούν να προκαλέσουν πολλά προβλήματα. Κυρίως τη βαρηκοΐα, κι εκείνη με τη σειρά της καθυστέρηση στην ομιλία και διαταραχές του λόγου. Σε τέτοιες περιπτώσεις επίμονων ωτίτιδων ο γιατρός μπορεί να προτείνει μαζί με την αδενοτομή να γίνει και παρακέντηση τυμπάνου, ίσως και με τοποθέτηση σωληνίσκων.

Είναι μια επέμβαση που γίνεται με γενική νάρκωση και μέσα από το στόμα, χωρίς τομές. Η παρακέντηση γίνεται με μικροσκόπιο και ο χειρουργός αποφασίζει, ανάλογα με τα ευρήματα, αν θα μπει και σωληνάκι στο τύμπανο.

Το σωληνάκι αυτό φεύγει μόνο του περίπου μέσα σε ένα χρόνο και στο διάστημα αυτό πρέπει να αποφεύγεται η είσοδος νερού στα αυτιά του παιδιού. Το μόνο που πρέπει να προσέχουμε σε ένα παιδί με σωληνάκια, είναι να μην έρχονται τα αυτιά σε επαφή με το νερό.

Διαβάστε εδώ περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα κρεατάκια σε παιδιά και την αντιμετώπισή τους.