HELLO-Ιγμορίτιδα και Παιδιά

Το σημαντικό είναι όταν η λύση πια είναι η χειρουργική αντιμετώπιση, οι γονείς να το αποφασίζουν έγκαιρα

Στη πραγματικότητα η ιγμορίτιδα είναι μια συχνή λοίμωξη της παιδικής ηλικίας που συνοδεύει τα συνηθισμένα κρυολογήματα. Η πρόληψη καθώς και η εγρήγορση των γονιών σε τέτοιες περιπτώσεις μπορούν να διασφαλίσουν την καλή υγεία των παιδιών τους.

Ποια είναι τα «σημάδια» της ιγμορίτιδας;
Η ιγμορίτιδα εμφανίζεται πιο συχνά το χειμώνα με χαρακτηριστικό σύμπτωμα το βαρύ κεφάλι και ένα «μπούκωμα» στα αυτιά. Συχνά υπάρχει και δύσοσμο έκκριμα από τη μύτη ή πόνος ανάμεσα στα μάτια, σε ολόκληρο το πρόσωπο ή στο πίσω μέρος του κρανίου καθώς και ξηρός επίμονος βήχας Η παροδική βελτίωση και η εκ νέου εμφάνιση των συμπτωμάτων πιθανόν να οφείλονται σε νέα ιογενή λοίμωξη.

Πότε θεωρείται αναγκαία η επίσκεψη μου σε έναν ΠΑΙΔΟ-ΩΡΛ;
Όταν τα συμπτώματα ενός κρυολογήματος επιμένουν για περισσότερες από 5-7 ημέρες ή υπάρχει υψηλός πυρετός, παχύρρευστες-πυώδεις εκκρίσεις, οίδημα και πόνος γύρω από τα μάτια. Η τοπική θεραπεία είναι απαραίτητη, και θα ήταν χρήσιμο οι γονείς ακόμη και από τις πρώτες μέρες ενός απλού κρυολογήματος να πραγματοποιούν στο παιδί τους ρινοπλύσεις με φυσιολογικό ορό ώστε να απομακρύνονται οι βλεννοπυώδεις εκκρίσεις.

Υπάρχουν προδιαθεσικοί παράγοντες;
Ναι κυρίως τα μεγάλα κρεατάκια, η αλλεργική ρινίτιδα, οι πολύποδες, το στραβό διάφραγμα.

Πως γίνεται η διάγνωση;
Βασική εξέταση είναι ο ενδοσκοπικός έλεγχος με το εύκαμπτο και σε πολλές περιπτώσεις χρειάζεται καλλιέργεια από τη μύτη που πρέπει να ληφθεί ενδοσκοπικά ή και απεικονιστικός έλεγχος.

Είναι δυνατή η απεικονιστική διάγνωση σε μικρά παιδιά;
Καλό ειναι να γνωρίζουν οι γονείς ότι οι κοιλότητες των ιγμορείων αρχίζουν να φαίνονται μετά την ηλικία των τριών ετών. Αυτό σημαίνει ότι οι ακτινογραφίες είναι περιττές στις ηλικίες κάτω των τεσσάρων ετών γιατί δεν βοηθούν σε τίποτε όσον αφορά την διάγνωση. Επίσης, σε περίπτωση που χρειαστεί απεικονιστική διάγνωση για το παιδί σας, ο καταλληλότερος τρόπος είναι αυτός της Μαγνητικής Τομογραφίας (MRI), καθώς αποφεύγεται η έκθεση του παιδιού σε ακτινοβολία, όπως αυτή της Αξονικής Τομογραφίας (CT).

Ποια μέτρα πρόληψης πρέπει να πάρω για να προστατεύσω το παιδί μου;
Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να πλένουν τα χέρια τους τακτικά και να βήχουν στον αγκώνα τους και όχι μέσα στις παλάμες. Ακόμη, η σωστή διατροφή πλούσια σε φρούτα, λαχανικά και δημητριακά, ο καλός ύπνος και η άσκηση θωρακίζουν το ανοσοποιητικό. Και βέβαια, το άρρωστο παιδί θα πρέπει να παραμένει στο σπίτι γιατί κινδυνεύει όχι μόνο να επιδεινωθεί η κατάστασή του αλλά να κολλήσει και άλλα παιδιά.

Παρά τις αντιβιώσεις, η ιγμορίτιδα συνεχίζει να ταλαιπωρεί το παιδί μου. Τι μπορώ να κάνω;
Όταν, παρά την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, η φλεγμονή των ιγμορείων επιμένει και τεκμηριώνεται ενδοσκοπικά και απεικονιστικά, αυτό αποτελεί άμεση ένδειξη για χειρουργική αντιμετώπιση. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας, η χειρουργική επέμβαση της ιγμορίτιδας σήμερα γίνεται χωρίς τομές, ενδοσκοπικά με την χρήση κάμερας με μεγάλη ακρίβεια στους χειρισμούς, χάρη στην μεγέθυνση, τον φωτισμό και την χρήση της νευροπλοήγησης (navigation). Το σημαντικό είναι όταν η λύση πια είναι η χειρουργική αντιμετώπιση, οι γονείς να το αποφασίζουν έγκαιρα για να μην προκύπτουν επιπλοκές από τα γύρω όργανα όπως τα μάτια, ο εγκέφαλος ή τα αυτιά.

Ευχαριστούμε
την Ανατολή Παταρίδου,
Χειρουργό Ωτορινολαρυγγολόγο
Κεφαλής και Τραχήλου, Παιδο-ΩΡΛ
www.pataridou.gr

Διαταραχές

κατάποσης

Η δυσφαγία συνδέεται με κάθε υποκειμενική ή αντικειμενική δυσκολία στην κατάποση στερεάς ή υγρής τροφής, καθώς και με την εμφάνιση βήχα ή πνιξίματος κατά τη διάρκεια της κατάποσης.

Η δυσφαγία είναι ένα σοβαρό σύμπτωμα, που πρέπει να αντιμετωπίζεται έγκαιρα, για να απο-φευχθούν σοβαρότερες επιπλοκές λόγω κυρί-ως των σιωπηλών εισροφήσεων ή λοιμώξεων του αναπνευστικού.

Οι επικίνδυνες ηλικίες

Η δυσφαγία μπορεί να εμφανιστεί σε διάφορες ηλικίες, από νήπια μέχρι ηλικιωμένους, και μπορεί να οφείλεται σε πα-θήσεις της κεφαλής και του τραχήλου, κακοήθειες στην πε-ριοχή του στόματος, του φάρυγγα, του λάρυγγα, της υπερώ-ας, νευρομυϊκές παθήσεις, νευρολογικές παθήσεις, αγγεια-κά εγκεφαλικά επεισόδια και άλλα αίτια. Τα ηλικιωμένα άτο-μα παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη επικινδυνότητα για την εμ-φάνιση διαταραχών κατάποσης, καθώς πολλές λειτουργίες τους που ελέγχονται από το κεντρικό νευρικό σύστημα είναι σε φθίνουσα πορεία.

Τα συμπτώματα

Τα πιο συχνά συμπτώματα της δυσφαγίας είναι η αδυναμία κατάποσης, η καταβολή μεγαλύτερης προσπάθειας για τη μάσηση και την κατάποση, ο βήχας κατά τη διάρκεια ή μετά την κατανάλωση φαγητού ή ποτού, τα μεγάλα σε διάρκεια γεύματα, η αίσθηση ξένου αντικειμένου στον λαιμό, η δια-φυγή τροφής ή υγρού από το στόμα, η αλλοίωση της φωνής,

η απώλεια όρεξης αλλά και βάρους λόγω μη επαρκούς σίτι-σης και οι επανειλημμένες λοιμώξεις του αναπνευστικού. Στα παιδιά και στα μωρά μπορεί να παρουσιαστεί ως δυσκο-λία στα γεύματα (μεγάλη διάρκεια γευμάτων) ή στον θηλα-σμό, ως άρνησή τους για λήψη τροφής ή υγρών, με βήχα ή πνιγμό κατά τη σίτιση, με συχνές λοιμώξεις του αναπνευστι-κού και με αδυναμία απόκτησης φυσιολογικού βάρους.

Η σίτιση των ασθενών

Στους ασθενείς με διαταραχές κατάποσης χρειάζεται άμεση αποκατάσταση της λειτουργίας σίτισης με σωληνάκι Levin ή και γαστροστομία. Η σίτιση με Levin προτιμάται αρχικά σε όλους αυτούς τους ασθενείς, δεν προβλέπεται όμως να γίνε-ται μακροχρόνια. Η γαστροστομία είναι η εναλλακτική μέθο-δος σίτισης ασθενών με άνοια, νόσο Parkinson και εγκεφα-λικά επεισόδια, καθώς η σίτιση με Levin έχει σοβαρά μειονε-κτήματα και δεν μπορεί να παραταθεί για μεγάλα χρονικά δι-αστήματα. Πλέον γίνεται αναίμακτα και χωρίς χειρουργική επέμβαση, μέσω της γαστροσκόπησης.

• σημασία της διάγνωσης

• διάγνωση της δυσφαγίας μπορεί να γίνει με μια ειδική και

προσιτή εξέταση που γίνεται στο ιατρείο, στο νοσοκομείο ή και στο σπίτι αν ο ασθενής δεν μεταφέρεται. Η εξέταση λέγεται FEES (Flexible Εndoscopic Εvaluation of Swallowing – Ενδο-σκοπική εκτίμηση της κατάποσης με το εύκαμπτο ρινοφαρυγ-γολαρυγγοσκόπιο). Είναι σημαντικό να γίνει η διάγνωση της δυσφαγίας, για να εκτιμήσουμε πότε o ασθενής μπορεί να παίρ-νει τροφή από το στόμα χωρίς τον φόβο των εισροφήσεων. Επί-σης, για να αποφασίσουμε το είδος και τη σύσταση των τροφών και να κατευθύνουμε τη θεραπευτική μας στρατηγική. Η δυ-σφαγία είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που χρήζει άμεσης αντιμε-τώπισης, καθώς μπορεί να οδηγήσει από την υποθρεψία έως τον θάνατο, σε περίπτωση απόφραξης των αεραγωγών από εισροφή-σεις. Ο ειδικός ωτορινολαρυγγολόγος θα εκτιμήσει τη φύση του προβλήματος και θα καθοδηγήσει τον ασθενή στην κατάλληλη θεραπεία, που απαιτεί διεπιστημονική προσέγγιση.

Ανατολή Παταρίδου, Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος